In 1944 en 1945 worden Duitse raketten vanaf het Europese vasteland vooral op Londen gericht. Ze zijn weinig precies, met meer dan achtduizend burgerslachtoffers tot gevolg. Al dan niet in reactie op de Duitse oorlogstactiek gaan de geallieerden over tot grootscheepse bombardementen op Duitse steden. In 1940 is Berlijn al gebombardeerd met relatief weinig doden tot gevolg. Van een geheel andere orde zijn de planmatig uitgevoerde bombardementen die vanaf 1942 worden uitgevoerd onder de Britse commandant Arthur ‘Bomber’ Harris. Het eerste bombardement op Keulen vindt onder de codenaam Operation Millennium in mei 1942 plaats en veroorzaakt relatief weinig doden (minder dan vijfhonderd). Om die reden worden ingenieurs ingezet, die brandbommen moeten ontwikkelen die zoveel mogelijk slachtoffers moeten veroorzaken. Dat de ingenieurs succes boeken, blijkt in 1943 bij de grote vuurstorm in Hamburg, waarbij circa 40.000 mensen om het leven komen.