Na aankomst in Kamp Westerbork begint, in afwachting van deportatie naar de ‘werkkampen’, het kampleven. Dit kampleven vertoont veel overeenkomsten met dat van andere concentratiekampen. In de barakken is weinig ruimte en al helemaal geen privacy. Ondanks dat het kamp is uitgebreid, raakt het al snel overvol. Daardoor verslechteren de hygiënische omstandigheden en is de voedselvoorziening niet langer toereikend. Sterke mannen worden ingedeeld in de zware houtcommando’s; houthakken en -vervoeren in de bossen in de omgeving.