Het crematorium ligt in de vallei achter het kamp en is voor de gevangenen niet onmiddellijk zichtbaar. Er worden tussen april 1944 en april 1945 naar schatting 1.500 doodvonnissen uitgevoerd. Daarvoor worden zes nieuwe galgen geplaatst. In de laatste maanden zijn er zelfs meer doodvonnissen dan het crematorium aankan.

Daarom laat de SS de lijken op hopen stapelen en daarna verbranden. Niet alleen de doodvonnissen liggen aan de bron van de extra lijkverbrandingen. Ook de ondervoeding, het werkritme en de ziektes eisen vaker hun tol.